表示調整
閉じる
挿絵表示切替ボタン
▼配色
▼行間
▼文字サイズ
▼メニューバー
×閉じる

ブックマークに追加しました

設定
0/400
設定を保存しました
エラーが発生しました
※文字以内
ブックマークを解除しました。

エラーが発生しました。

エラーの原因がわからない場合はヘルプセンターをご確認ください。

ブックマーク機能を使うにはログインしてください。
45/140

Kapitulli 44

 I rrethuar nga miq të ngrohtë, Ryosaku u udhëzua për te "tanzaku" që kishin shkruar.


 Atje kishte shumë copa letre të varura... të gjitha ishin mesazhe shprese për shërimin e Ryosakut.


 "Shpresoj që Takada-kun të shërohet së shpejti dhe të kthehet shëndoshë e mirë."


 "Kur Takada-kun të shërohet, dua të flas me ty shumë për ato që nuk kam mundur të flas deri më tani! "


 "Të dua, Takada-kun. Gjithmonë kam qenë një fans i Takada-kun! "


 Të gjithë shokët e klasës së Ryosakut... ishin gjithmonë të shqetësuar për të dhe vërtet të shqetësuar për të.


 Ryosaku e kuptoi se sa shumë i kishte shmangur shokët e klasës dhe ishte mbyllur në vetvete, pa u përpjekur as të zbulonte qëllimet e vërteta të të gjithëve.


 "...Na erdhi shumë turp ta shkruanim këtë, por... dëshira jonë u bë realitet dhe Takada-kun u kthye. Jemi kaq të lumtur, sa nuk mund të bëjmë asgjë."


 "Pikërisht... Rika-chan ka qenë në fakt e dashuruar me Ryosaku-kun për një kohë të gjatë... E dija patjetër këtë!"


 "Hej, ndalo, Asami. Pse po e ndan para meje? Por, Ryosaku-kun, duhet të jesh e dashuruar me 'atë vajzën' që u transferua në një shkollë fillore tjetër.? Ende e do, apo jo?"


 "Ëh...? Ah... po."


 Ryosaku rrudhi pak vetullat kur u fol për Miekon.


 "...Ah, më vjen keq. Të bëra të kujtosh diçka të dhimbshme. Ryosaku-kun, të lutem shiko shiritin e letrës që shkruan nxënësit e klasës së parë."


 Ryosaku, së bashku me nxënësit e vitit të parë që ende e përqafonin dhe nuk e lëshonin, u drejtuan drejt shiritave të letrës që kishin shkruar, të cilat ishin të lezetshme për Ryosakun.


 "Onii-chan, të lutem lexo 'dëshirën' që shkrova."


 "Për çfarë po flet? Hej, vëlla i madh, lexo më parë çfarë shkrova!"


 "Hajde, hajde, mos u grind. Onii-chan do të humbasë kohën e tij duke lexuar copat e letrës që shkruat ju."


 Shoku i tij i klasës, Rika Toyama, u flet studentëve të vitit të parë... dhe Ryosaku shikon "dëshirën" që kanë shkruar.


 "Vëllai im i dashur, të lutem shërohu shpejt."


 "Onii-chan, le të luajmë përsëri."


 "Onii-chan, të lutem mos vdis!"


 (Hej... nuk do të vdes. Por... të gjithëve, faleminderit. Jam i lumtur. Jam i lumtur...)


 Kur Ryosaku shikon përreth copat e letrës nga klasat e tjera, ai zbulon se ato janë plot me mesazhe të ngrohta dhe të sjellshme, duke uruar shërimin dhe kthimin e Ryosakut.

評価をするにはログインしてください。
ブックマークに追加
ブックマーク機能を使うにはログインしてください。
― 新着の感想 ―
このエピソードに感想はまだ書かれていません。
感想一覧
+注意+

特に記載なき場合、掲載されている作品はすべてフィクションであり実在の人物・団体等とは一切関係ありません。
特に記載なき場合、掲載されている作品の著作権は作者にあります(一部作品除く)。
作者以外の方による作品の引用を超える無断転載は禁止しており、行った場合、著作権法の違反となります。

この作品はリンクフリーです。ご自由にリンク(紹介)してください。
この作品はスマートフォン対応です。スマートフォンかパソコンかを自動で判別し、適切なページを表示します。

↑ページトップへ