Kapitulli 39
...Dora e Miekos ishte e ngrohtë.
Dita e Tanabatës... ajo ditë e çmuar kur ata i premtuan dashurinë e tyre të fortë njëri-tjetrit... njësoj si ajo ditë.
Ndjesia e ngushtë dhe e fortë e duarve të njëri-tjetrit... dhe temperatura e ngrohtë e trupit dhe zemrat e ngrohta që Mieko dhe Ryosaku ndienin për njëri-tjetrin mbetën saktësisht të njëjta si në atë ditë të çmuar...
...Vetëm një gjë.
Ka vetëm një gjë që është e ndryshme nga më parë.
Mieko nuk e tërheq dorën e Ryosakut mbrapsht.
Nga pëllëmba e saj, Ryosaku nuk mund të ndjente asnjë "përgjigje dashurie" nga Mieko.
"...Mieko-chan!?"
Ryosaku e shikon Miekon i tronditur.
(Është ndryshe nga më parë... çfarë i ndodhi asaj!?)
E hutuar, Ryosaku u drodh instiktivisht ndërsa Mieko nxitoi ta shkundte me dorën e djathtë.
Ryosaku goditi dorën e djathtë në tokën e fortë prej betoni ndërsa ra përmbys, dhe ndjeu dhimbjen dhe gjakun e kuq që i rridhte nga pjesa e pasme e dorës.
...Ndërsa vepron kështu, Mieko vrapon drejt e në shtëpinë e saj përgjatë rrugës së shkollës pa e kthyer kokën nga Ryosaku.
