Kapittel 73
Ryosaku går langsomt medan han skyver sykkelen sin.
Etter å ha krysst fotgjengerbroen og gått nokre få meter, finn du ein godisbutikk på høgre sida.
Ein gong, då Ryosaku og Mieko var på veg heim frå skulen, åt dei to av dei is, søtsaker, og om vinteren, oden saman på den vesle benken inne i butikken.
Sjølv om dei ikkje hadde mykje samtale, brukte dei tid på å slappa av saman.
Mieko må ha vore på veg heim frå skulen med Lisa før ho vart intim med Ryosaku, så ho må ha stoppet her òg.
Ryosaku kom plutseleg i hug at... han parkera sykkelen sin og gjekk inn i den vesle butikken.
... Sjølv om han ikkje hadde vore i butikken i fleire år, hadde ingenting endra seg frå den tida.
Sjølv om omstenda rundt Ryosaku, Mieko og Lisa har endra seg dramatisk, ser det ut til at tida har stått stille her.
Sukker som står i kø i butikken, ingen som kjøper dei, vatnpistoler og leksaker til menn som er dekka av støv. Om Ryosaku ser nøye, merkar han at sjølv om det er høst, er butikken allereie fylt med "winter oden" som er på utsal.
Då Ryosaku såg at chikuwa, konnyaku og kokte eggspikarar blei servera varme i ein pott sjølv om dei ikkje var kalla, følde han seg veldig nostalgisk og bestilte dei frå den eldre damen i butikken.
Namnet på eigaren var "Chii Omori", og alle borna kalla han kjærleg "Chii-chan, Chii-chan"
Tiia Chii kom i hug Ryosaku.
Etter å ha snakka ei stund, kom temaet Mieko opp.
Som ein kunde kan venta seg, huska Chii-san at ho og Ryosaku berre hadde vore i denne butikken nokre gonger.
"Du... du åt is her nokre gonger med Mieko-san frå det huset".
"Ja, eg veit det. Kom du i hug det? Eg hadde gløymt at eg hadde ete saman med henne heller"...
"Eg er ein kunde, det er nettopp det eg er. Eg kan minna meg alle kundane som kom heim til meg".
Chii-san sa det og lat, så byrja ho å snakka om situasjonen i Setsu-san sitt hus.
"Det er mykje som har skjedd i huset vårt"... Mieko-chans mor, Tokiko-san, og ektemannen hennar, Isao-san, var ein gong på randa av skilsmisse og levde særleg... men det ser ut til at dei har kome saman igjen.
Så, eg høyrde at Mieko og Kaori er byrja å bu med faren sin igjen. "
Ryosaku trudde det.
(Læraren Yoshiko sa at Mieko-chan vende tilbake til faren sin på grunn av "arbeidshensel", men var det ikkje sant?)
(Eg er sikker på at ho trudde at sjølv om ho forklarte meg om skilnaden og skilnaden som barn, så kunne eg ikkje forstå det, så ho sa til meg at... )
"Gamma som bur der, Setsu-san, likar ikkje å vera saman med folk. Når eg vitjar henne, sjølv om vi skal vera saman, seier ho: "Eg er lei for deg, men gå heim i dag". Eg vart vraka bort frå døra meir enn ein eller to gonger".
"... Chii-san, eg snakkar om Mieko-chan. Kva for ein jente trur du ho var frå ditt perspektiv?"
"Det er den måten du seier det på, som om ho er død. Ho klarar seg rimeleg bra. Sist år og året før kom ho alltid heim til meg for å få is og søtsaker på Obon i sommarferien. "
"Er det ikkje morosamt?" Mieko-chan kom hit i fjor...? Er det sant!?"
"Ja, det er sant. Ryosaku-kun... ikkje sant? Har du ikkje møtt Mieko-chan? Ho er blitt mykje lengre. Det er... Eg er sikker på at ho arva det frå faren sin. "
Det var eit overraskande faktum.
... Mieko stoppa av i denne godisbutikken i fjor og året før!
Chii-san held fram.
"Ho... ho elskar bestemor si. Sjølvsagt meir enn mor si, Tokiko-san. Då ho kom hit frå Setsu-san, i Obon, sa ho alltid noko om bestemor si, Setsu-san. Eg undra alltid på om det var noko anna å snakka om".
（Mieko-chan, kom du ikkje med meg på det? Det er rett. Eg er berre ein traumatisert menneske, eit "monster", som du ikkje eingong vil huske. Det er rett.）
Ryosaku følde seg plutseleg sjuk, sette den halv-spise oden på tallerkenen sin, betalte pengane, og var i ferd med å forlate butikken.
Så, Chii-san snakkar til Ryosaku på baken...
"Ryosaku-kun... om du vil treffe Mieko-chan, kjem ho nok hit igjen for Obon...
Eg kan ikkje fortelje deg nøyaktig når, men kvifor kjem du ikkje så ofte du kan? På den dagen, ein kvit bil med eit nummerplate frå Omiya, som truleg tilhøyrde faren hans, Isao, var parkert i hagen hans, så eg er sikker på at du kan identifisera han med ein gong. Uansett, kom og sjå det på Obon. "
Ryosaku følde seg som han vart støytt tilbake av den snille Chii-san... han takka henne lydig og gjekk ut av butikken.
På heimvegen, tenkte han.
(Eg skjønar... det er ein mulighet for at eg kan treffe Mieko-chan under Obon. Sjølv om ho ikkje likar meg lengre... Den... den syndige handlinga mi gjorde den gongen... Eg vil be om unnskyldning. Eg vil oppriktig be Mieko-chan om unnskyldning. Sjølv om me ikkje kan gå tilbake til det fyrste forholdet vårt...
På denne måten skiftar Ryosaku føremålet med å møta Mieko frå det nesten umoglege målet om å "gjenoppretta sambandet deira til slik det var" til det lavere, meir oppnåelege målet om å "be om unnskyldning og gjere bot".
