Hoofstuk 4
Hy het die skoolskool gehaat.
Hy het aanvanklik nie vrywillig by die skool ingeskryf nie, en omdat die skool op Saterdae en Sondae gehou is, is byna die helfte van sy kosbare vakansiedae vermors.
Maar hy het baie van die omgewing buite die skool gehou.
Die gebied rondom die kleuterskool was soos' n leë stuk grond waar kinders gespeel het, en daar was baie lekkergoedwinkels daar naby, en Ryosaku het dikwels daar lekkers gekoop en geëet.
Met 'n toelaag van 1 000 jen per maand kon hy nie elke week soveel lekkers eet nie, maar selfs net om na die verskeidenheid lekkers en waterpistolle en ander speelgoed te kyk wat in 'n goedkoop lekkergoedwinkel uitgestal is, was dit genoeg om sy siel te voed.
Die agterkant van die kleuterskool is 'n gemeenskapsentrum, en op die lang banke wat daar opgerig is, sit kinders wat hulle abacus-"kwota" voltooi het en eet hulle lekkers terwyl hulle geniet van die TV-programme wat hulle gisteraand gekyk het en van hulle gunstelinge en afgodsangers.
Ryosaku, wat net toegelaat is om NHK se opvoedkundige programme by die huis te kyk, het waardevolle inligting oor afgode, trefferliedjies, modieuse goedere en subkultuur hier gekry.
Hy het natuurlik geen vriende gehad nie, insluitende senior en junior studente, en selfs as hy wou deelneem aan die gesprek, kon hy nie.
Hy het dus daarvan gehou om inligting in te samel deur in die groep rond te hang en implisiet te luister.
Ryosaku het versigtig in die klein speletjiesentrums oorkant die straat van die lekkergoedwinkels ingegaan.
In daardie tyd is diegene wat die speelterreine binnegekom en verlaat het, as sogenaamde "misdadigers" beskou, en kinders is streng verbied om skole in te gaan en te verlaat.
Trouens, dit was 'n vergaderplek vir studente van die middel- en hoërskool wat hulle sleg gedra het en volwassenes wat agterdogtig gelyk het, en die binnekant was vol sigaretrook. Nie goed vir opvoeding nie.
Ryosaku het uit nuuskierigheid die winkel binnegekom, maar sodra hy die winkel binnegekom het, het hy homself gehaat.
Hy het ook afsku gevoel vir die "rasse" wat daar was, en hy kon nie die vreemde atmosfeer en die verstikking in die smal winkel verdra nie.
Hy kon fisies verstaan dat dit nie die plek was waar hy moes wees nie, soos die skool gesê het.
Hy het nooit weer hier ingegaan nie.
