Νεκρονομικόν — Βιβλίον ἐν μορφῇ ἠλεκτρικῇ

Δεύτερον Ἀπόσπασμα — λόγος ἄρρητος

ἐν σκιᾷ τῆς ἀβύσσου, φωνὴ ἦχος ἀνήκουστος ἐξηπλώθη·

οὐδὲ φῶς οὐδ’ ἔρεβος, μόνον χρόνος ἀνίσχυρος ἐλυμαίνετο.

οἱ λίθοι ἔκλαυσαν ἀνέκφραστον λύπην, καὶ τὰ ὕδατα ἀνεβόησαν δίψαν οὐρανίου γνῶσεως.

τὸ ὄνομα οὐ λέγεται· γράφεται δὲ μετὰ τρόμου ἐπὶ περγαμηνῆς νεκρικῆς.

ἀναγιγνώσκειν, ἁμάρτημα· γιγνώσκειν, ὄλεθρος.

ἐφάνη πῦρ ἄναρχον ἐν μέσῳ τοῦ κενοῦ, καὶ ἐλάλησεν ἀριθμοῖς ἄλογοις·

ἕκαστος ἀριθμὸς πύλη ἐστίν, καὶ πᾶσα πύλη φυλάσσεται ὑπὸ ὀνείρων ἀρρήτων.

ἔνθεν καὶ ἐντεῦθεν, αἱ ψυχαὶ ἐκυλίοντο ἐπὶ τοῖς ἀνέμοις,

ζητοῦσαι τὸν λόγον ὃς λέγεται μὴ λέγειν.

ὁ λόγος ἄρρητος·

ὁ λόγος ἄρρητος·

ὁ λόγος ἄρρητος.

Ἐγὼ εἰμὶ ὁ γράψας, ἀλλ’ οὐχ ὁ γινώσκων.

Ὁ γνώστης ἥξει· ὅταν ἀναγνωσθῇ τὸ γράμμα ἐν νυκτὶ δίχα ἡμέρας.

ἄξιον ἐστιν φοβηθῆναι.

—