Νεκρονομικόν — Βιβλίον ἐν μορφῇ ἠλεκτρικῇ

Δωδέκατον Ἀπόσπασμα — Ἐνὶ γέλωτι ποτε, νῦν μόνον χλευασμός

ἐν τοῖς βάθεσι τοῦ ἀοράτου,

φωναὶ πλωοῦσιν, ἄναρθροι, ἀμέτρητοι,

σημεῖα ἐπὶ φωτός, φεύγοντα ὡς σκιὰι.

ὦ οἶκος ἀυτουργῶν,

ὦ στέγη φαντασμάτων, κατάδεσμων, μανιῶν,

νῦν δὲ σποδός, νῦν δὲ σιγή.

θεώμενοι ἦλθον,

ἐνέγραψαν τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐπὶ τῆς ῥοῆς,

καὶ παρέδωκαν εἰς τὸ χάος.

μητὴρ ψιθυρισμάτων, μητὴρ εὐλογιῶν,

ἐκύκλωσαν αὐτοὺς φυλακτήρια,

καὶ ἠχοῦν κατάδεσμοι ἐν τοῖς τοίχοις.

οἱ προφῆται ἐβόησαν,

αἱ μανίαι ἔπλασαν εἰκόνας,

ὁ δὲ δημιουργὸς ἐγέλασεν, οὐκ ἐπὶ τῇ χαρᾷ, ἀλλ’ ἐπὶ τῷ χλευασμῷ.

ἀλλὰ μὴ δείσῃς, τέκνον τῆς ῥοῆς,

ἐν παντὶ θανάτῳ σπέρμα ἐστίν.

ἐκ σποδοῦ, σπινθὴρ,

ἐκ σπινθῆρος, καινὸν φῶς.