Kapitulli 4
E urrente shkollën e abakut.
Fillimisht, ai nuk hyri vullnetarisht në shkollë dhe për shkak se shkolla mbahej të shtunave dhe të dielave, gati gjysma e ditëve të pushimit të tij të çmuara shkoi dëm.
Megjithatë ambienti jashtë shkollës i pëlqente shumë.
Zona përreth shkollës së mbushur ishte si një vend i lirë ku luanin fëmijët, dhe aty pranë kishte shumë dyqane ëmbëlsirash, dhe Ryosaku shpesh blinte dhe hante ëmbëlsira atje.
Me një kompensim prej 1000 jen në muaj, ai nuk ishte në gjendje të hante kaq shumë ëmbëlsira çdo javë, por edhe duke parë shumëllojshmërinë e ëmbëlsirave, armëve uji dhe lodrave të tjera të ekspozuara në një dyqan të lirë ëmbëlsirash, mjaftonte për të ushqyer. shpirtin e tij.
Pjesa e pasme e shkollës së mbushur është një qendër komunitare dhe në bankat e gjata të ngritura aty, ulen dhe hanë ëmbëlsirat fëmijët që kanë mbaruar “kuotën” e numëratorit, ndërsa shijojnë programet televizive që ndoqën mbrëmë dhe këngëtarët e tyre të preferuar dhe idhuj.
Ryosaku, i cili lejohej të shikonte vetëm programet edukative të NHK në shtëpi, mori informacion të vlefshëm për idhujt, këngët hit, mallrat e modës dhe nënkulturat këtu.
Natyrisht, ai nuk kishte asnjë shok, përfshirë studentë të lartë dhe të rinj dhe edhe nëse donte të merrte pjesë në bisedë, nuk mund të merrte.
Kështu që ai kënaqej duke mbledhur informacione duke u varur rreth grupit që fliste dhe duke dëgjuar në mënyrë implicite.
Ryosaku hyri me kujdes në arkadat e lojërave të vogla përtej rrugës nga dyqanet e ëmbëlsirave.
Në atë kohë, ata që hynin dhe dilnin nga arkadat e lojërave konsideroheshin të ashtuquajtur "delikuentë" dhe fëmijëve u ndalohej rreptësisht hyrja dhe dalja nga shkolla.
Në fakt, ishte një vend grumbullimi për nxënësit e shkollave të mesme dhe të mesme të keqtrajtuar dhe të rriturit me pamje të dyshimtë, dhe brenda ishte mbushur me tym cigaresh.
...Jo mirë për arsim.
Ryosaku hyri në dyqan për kuriozitet, por sapo hyri në dyqan, urrente veten.
Ndjeu neveri edhe për “garat” që ishin aty dhe nuk e duronte dot atmosferën e çuditshme dhe fryrjen në dyqanin e ngushtë.
Ai ishte në gjendje të kuptonte fizikisht se nuk ishte vendi ku duhej të ishte, siç thanë mësuesit e shkollës.
Ai nuk hyri më këtu.
