Kapitulli 112
E shtunë, 26 tetor 1991.
Në këtë ditë, Ryosaku mbushi 21 vjeç.
Kishin kaluar dhjetë vjet që kur u takua për herë të parë me Miekon.
Dhe dy vjet të plota kishin kaluar që kur ata u panë për herë të fundit.
Ryosaku kishte porositur një hartë banimi të Qytetit K, si dhe një hartë të përgjithshme të qytetit të Prefekturës Saitama nga libraria.
Pasi planifikoi itinerarin e tij në detaje në hartë, ai vendosi që destinacioni i tij i parë do të ishte Bashkia e Qytetit K.
Në gusht të vitit 1989, pak para se të ribashkohej me Miekon, Ryosaku shkoi në bashkinë e qytetit të tij të lindjes në qytetin Y dhe pyeti për Miekon në banak.
Pavarësisht se sa shumë u përpoq të zbulonte se ku ishte Mieko, ai po kapej pas kashtës në ujin që po mbytej dhe shkoi në bashki për ndihmë.
Pasi mori një foto të Miekos nga Setsuko Yamada, ai shkoi ta vizitonte për herë të dytë, por u paralajmërua të mos kthehej dhe nuk iu dha më asnjë informacion se si ta takonte Miekon. Kjo ishte "përpjekjet e fundit" të Ryosakut në atë kohë, pasi "rruga e tij Setsu-san" iu ndërpre.
Megjithatë, informacioni personal - domethënë, informacion si "adresa aktuale", "numri i telefonit", "mosha aktuale", "statusi i martuar/i pamartuar", "informacioni i divorcit/rimartesës" dhe "informacioni i vdekjes/gjallë" - nuk iu zbuluan Ryosakut, i cili në përgjithësi konsiderohej i panjohur për Miekon.
Prandaj, përpara se shënimet e Isaos të ishin të disponueshme, gjurmimi i "gjurmëve" të Miekos ishte bërë një detyrë jashtëzakonisht e vështirë dhe sfiduese.
Kur Ryosaku kishte marrë më parë një fotografi nga gjyshja e Miekos, Setsu Yamada, ai kishte marrë emrin e Isao-s dhe informacionin se ai ishte punonjës i "Hokkaido Beer" në K City.
Megjithatë, nuk kishte asnjë garanci se familja e Isao-s jetonte në "banesa të kompanisë", dhe ata mund të kenë jetuar në një "shtëpi të rregullt" që do të ishte shumë e vështirë për t'u gjetur.
Ai gjithashtu mund të kishte kërkuar me kujdes në drejtorinë telefonike të K City për emrin "Isao Minegishi" si një detektiv privat, por në atë kohë ai nuk kishte "këmbënguljen" për të vizituar shtëpitë e kaq shumë njerëzve me të njëjtin emër.
Përveç kësaj, Ryosaku në të vërtetë nuk e dinte se me çfarë kanji... me fjalë të tjera, me çfarë "karakteresh kineze" ishte shkruar emri "Isao", pasi e kishte dëgjuar vetëm gojarisht nga Setsu.
Për më tepër, shënimi që Ryosaku mori nga Isao nuk përmbante emrin ose numrin e telefonit të Isao-s, vetëm adresën e tij.
Si rezultat, Ryosaku i besoi fjalëve të Isaos, "Do t'ju kontaktoj sapo gjërat të jenë zgjidhur", dhe nuk dërgoi një letër në adresë. Në vend të kësaj, ai thjesht priti një telefonatë ose letër nga Isao.
Përveç kësaj, para se të vizitonte bashkinë, kur Ryosaku mori fotografinë dhe informacionin, ai ishte ende në vitin e tretë të shkollës së mesme të ulët dhe nuk kishte para të mjaftueshme për biletën e trenit ose të taksisë me paratë e tij të xhepit. Për më tepër, edhe pse kishte një makinë që mund të shkonte direkt në K City të largët, ai nuk kishte patentë shoferi.
Në vitin 1985, ai nuk kishte guximin t'u tregonte prindërve të tij gjithçka që kishte ndodhur midis tij dhe Miekos, dhe t'u kërkonte atyre ta shoqëronin deri në K City.
Pasi ishte ndarë nga dy të dashurat e tij, Lisa dhe Rika, dhe më pas kishte humbur përfundimisht engjëllin e tij të dashur, Miekon, e vetmja dritë që i kishte mbetur ishte ajo shënim i çmuar.
Kështu, edhe pse Ryosaku e dinte se ishte e padobishme, ai vendosi të shkonte në bashkinë e qytetit K, Prefektura Saitama, për të parë, dëgjuar dhe për të parë vetë nëse Mieko ishte gjallë apo e vdekur, dhe për ta pranuar plotësisht situatën.
