Kapitulli 97
Natën vonë...
Ryosaku zgjohet papritur, duke ndjerë nevojën për të urinuar, për të gjetur Lisën duke fjetur me trupin e saj gjysmë të përqafuar, duke marrë frymë butësisht dhe ëmbëlsisht në gjumë.
(Kjo është pak problem, Lisa-chan... je një vajzë kaq e ngjitur.)
Ryosaku ia zgjidhi butësisht krahun e djathtë Lisës, i cili ishte mbështjellë rreth trupit të tij, në mënyrë që të mos e zgjonte, dhe ia ledhatoi butësisht flokët.
...Pastaj, kur u kthye nga banjoja, dëgjoi dikë duke murmuritur me vete në dhomë.
Ai e vuri veshin me kujdes te dera dhe dëgjoi për ndonjë zë që vinte nga brenda... dhe dukej sikur Lisa po fliste në gjumë.
Ryosaku hyri në heshtje në dhomë dhe dëgjoi Lisën duke u kthyer në gjumë dhe duke e thirrur emrin e tij.
"Hmm... Ryo-chan... Ryo...chan..."
Ryosaku mendoi se nuk duhej ta zgjonte tani dhe t'ia prishte gjumin Lisës.
Ashtu si ai, edhe Lisa ka një "vend pune" të quajtur shkollë nesër.
Nëse ai do ta zgjonte dhe do të fillonte të bisedonte me të, kjo mund të ndikonte në "punën" e të dyve gjatë ditës.
Pastaj Ryosaku e vëzhgoi Lisën për një kohë, duke planifikuar të shkonte përsëri në shtrat me të sapo të qetësohej të folurit e saj në gjumë.
"Mmmmm, Ryo-chan. Ryo-chan... ti ke erë të mirë. Por, Ryo-chan... Unë mund ta nuhas Mieko-chan... Mieko-chan..."
Ryosaku u habit.
Ai kurrë nuk e priste që Lisa do ta përmendte emrin e Miekos në gjumë.
(Lisa-chan... "Aroma e Mieko-chan"...? Jo, kjo është e pamundur...!)
Sikur sapo kishte kujtuar diçka, Ryosaku e afroi hundën me nxitim pranë trupit të Lisës.
...Për habinë e Ryosakut, Lisa lëshoi një aromë freskuese dhe të pastër, si gjelbërim i freskët!
Deri tani, Mieko dhe Rika i kishin thënë Ryosakut se aroma e "gjelbërimit të freskët" vinte nga trupi i tij.
Rika madje shprehu mendimin se arsyeja pse Ryosaku nuk e vuri re "aromën" që vinte nga trupi i Lisës ishte sepse Lisa dhe Ryosaku kishin të njëjtën aromë.
Ndërsa fliste më parë në gjumë, Lisa përmendi "aromën" e Miekos...
Dhe fakti që Ryosaku vuri re "aromën" e Lisës do të thotë...!
"Jo, jo! Mieko-chan, largohu! Largohu nga Ryo-chan, të lutem..."
Papritmas, Lisa filloi të përdridhej e të rrotullohej me forcë në gjumë.
"...Lisa-chan! Lisa-chan, çfarë ke? Je mirë...?!"
Ryosaku nuk mund ta duronte më ta shikonte Lisën në heshtje, kështu që e tundi fort dhe ia fërkoi shpinën disa herë.
"Ryo-chan... Mirëmëngjes. Çfarë ke...?"
"Nuk ka të bëjë me atë që ke. Lisa-chan... Po shihje një makth shumë të keq. Ishe e mbuluar me djersë ndërsa flije..."
"Sa është ora tani... Ryo-chan?"
"Është ende ora tre e mëngjesit... Lisa-chan, duhet të ndërrohesh. Do të ftohesh nëse vazhdon kështu..."
"Oh, ke të drejtë... Do të sjell disa rroba për t'u ndërruar. Pasi t'i marr, do të ndërrohem këtu... Ryo-chan, më ndihmo, në rregull?"
"Në rregull, në rregull. Do të të ndihmoj ose çfarëdo qoftë, kështu që hajde të ndërrohemi. Thjesht nxito dhe sill të brendshmet dhe pizhamet e tua të reja këtu."
"Në rregull... Atëherë do të zhvishem përsëri këtu. Ryo-chan, do të më prekësh përsëri gjoksin...?"
"Oh, mos u shqetëso për këtë. Vërtet do të ftohesh?"
"Oh, po! Atëherë do ta sjell. Prit një moment."
Me këtë, Lisa i dha Ryosakut një puthje të lehtë në buzë dhe shkoi te dollapi i dhomës së saj për të ndërruar rrobat.
(Tani që po mendoj për këtë, ka kaluar ca kohë që kur e putha për herë të fundit Lisa-chan... Kur e mendoj, "puthja ime e parë" nuk ishte me Mieko-chan, ishte me Lisa-chan...)
