Kapitulli 9
Në fillim të verës, ai nuk mund të priste më.
Ajo nuk vjen në bibliotekë vetëm.
"Në atë rast, nuk kam zgjidhje tjetër veçse të largohem nga vetja..."
Ai vendosi.
☆ ☆ ☆ ☆ ☆
Një ditë.
Ryosaku më në fund arriti në zonën e shiritit horizontal për t'iu afruar asaj.
Ndërsa i afrohej zonës, eksitimi dhe nervozizmi i Ryosakut rriteshin me çdo hap që hidhte.
"Oh jo... zemra ime është gati të më shpërthejë."
Duart dhe të dyja këmbët e Ryosakut dridheshin shumë.
Nxënësit e klasave të ulëta mbështeten në shiritin horizontal dhe bisedojnë, vrapojnë përreth dhe luajnë me tag, duke kaluar kohën e tyre në mënyrën e tyre.
Sa i përket vajzës në fjalë... ajo është varur përmbys në një nga baret, duke u lëkundur para dhe mbrapa. Fundi i saj është i ngritur dhe pantallonat e saj janë plotësisht të zbuluara.
Ryosaku vendosi dhe foli.
"Oh, gjeta një mbathje luleshtrydhe!"
Ryosaku ia ktheu papritur asaj që i zbuloi mbathjet e saj me model luleshtrydhe.
"Kaq e turpshme!"
Ajo rrotullohet duke qeshur dhe bie në tokë.
"Ti... e sheh!"
Ryosaku qesh pa dashje dhe ikën me vrap.
Ajo e ndoqi atë duke qeshur në të njëjtën kohë.
"Eja këtu~!"
Ndërsa ai ikte në çmendurinë e tij, ai ndjeu se tashmë ishte çliruar nga tensioni i tij i tmerrshëm.
Ryosaku iku me vrap në pistën e vallëzimit në shkallët perëndimore të ndërtesës së shkollës dhe shikoi nga dritarja për të parë oborrin e shkollës.
Ajo ngriti kokën me një buzëqeshje, duke tundur grushtin e djathtë.
"Shihemi më vonë, një vajzë me të brendshme luleshtrydhe!"
Kur Ryosaku e thirri nga lart, ajo qeshi dhe tregoi nga Ryosaku dhe vrapoi përsëri drejt traversës horizontale.
Kjo ishte Ryosaku dhe "miqësia" e saj.
