3. kapitulua
Rjosaku komunera joaten zen ume bat zen.
Ez dakit bere izaera ote zen, edo giltzurrunak oinazetan zituelako edo medikuarengana joan ez zelako baina umea zenean askotan txiza egiten zuen.
Klasea bukatutakoan, komunera joan ohi da. Hasieran, klaseko irakaslea nahastuta eta haserre zegoen, baina azkenean Ryosaku ulertu eta bere ikaskideei esan zien: "Hor dago gorpua. Denek ulertu beharko lukete".
Irakasleak gelako atzealdera eraman zuen Ryosaku, ateko atera.
Horrela, txiza egin behar duenean, komunera joan ahal izango da eta klasea eragotzi gabe.
Aulki desberdinetan eserita egonik ere, bakarrik bere aulkian eserita zegoen.
Zenbait jende ez zen gustura sentitzen klaseko irakaslearen erantzunarekin.
Klasean, Rjosakuk modu desberdin bat erakutsi zuen hitz egiteko eta egiteko, esaterako, "dagoeneko badakit hori!" Beste aldetik, atsekabetuta egon behar zuen irakasleak ulertzeko moduan, nahiz eta klaseak etengabe eragozten zion pixaren beharra.
Hala ere, ez zen "jazarpena" edo "mehatxua" izan haren kontra.
Aura antzeko zerbait dauka, ez dio hori egiten uzten, eta baliteke "Ez kezkatu nitaz" presioa sentitu izana, "Golgo 13"ren presioa.
Rjosaku laugarren urteko abakatza eskolan sartzean bere hitzak eta egintzak nabarmenagoak izango dira.
Arrazoi berezirik gabe, jarrera lotsagabe eta erakargarria erakusten du.
Oso kontziente zegoen jendeak ez zuela serio hartuko baina bere benetako sentimenduak bere bihotzean gordeta zituen. "Nitaz arduratuko den norbait nahi dut", agian modu okerrean adierazi zuen.
Horrela, Rjosaku gero eta isolatuago zegoen bere ingurukoengandik.
Jada inori ez zitzaion axola ez neskak eta ez mutilak.
