Caput 3
Ryosaku erat puer qui multum ad secretum.
Nescio an ex constitutione sit, vel quia cum renibus quaestionem non habuit, quia medicum non vidit, sed puer erat qui multum urinavit.
Etiam in classe, semper saltem semel ad latrinae accedit. Primo, magister homeroom confusus et angebatur, sed tandem Ryosaku intellexit et condiscipulis suis dixit: "Hoc est corpus. Omnes intellegent."
Itaque magister homeroom ad tribunal Ryosaku in posteriori scholae commovit, ad sedem specialem iuxta ostium lapsus ad ostium.
Cum hoc, cum stimulum urinae sensit, ad latrinae quiete ire potuit, interpellatione classis obscurata.
Etiam si sedes mutaret, sedes eo loco defixa est.
Fuerunt admodum pauci qui cum responsione magistri homeroom non sentirent commoda.
In genere, Ryosaku paulo aliter modum loquendi et agendi ostendit, ut talia dicere "Iam scio esse!" urinae cupiditate.
Sed non erat "importing" vel "vexatio" contra ipsum.
Habet aliquid simile aura quod non faciat, et forte quia sensit pressuram "Noli de me solliciti", id est "Golgo 13".
Per tempus Ryosaku in quarto anno scholam abaci fartam intrat, eius dicta factaque magis pronuntiata fient.
Nulla peculiari de causa, linguam suscipit, animum suggerentem.
Probe conscius erat se non ab omnibus graviter accipi, sed eius veras affectiones in corde suo profunde occultatas, "Vere aliquem curam mei habere volo", forma perversa evenire potest.
Sic Ryosaku magis ac magis semotus ab circumstantibus.
Nemo eum amplius curabat, neque pueri neque puellae.
