Kapittel 41
Ryosaku vakna opp til kvirringane av spurvar utanfor vinduet på rommet sitt på sjukehuset.
(... Eg skjønar, eg drømte heile tida...）
Då han sakte vakna opp med hovudet som enno gjorde vondt, såg han mor si sova djupt i ei stol ved sida av han.
Moren hans var uroleg for tilstanden til Ryosaku, og heldt henne i ein rom på sykehuset, og heldt auge med han.
"... Er du vaken?"
Mor hans snakkar til han, og ser framleis trøytt ut.
"Mamma, kva er eg, for guds skuld?"
"Ja, det er eg. Dei ringde og sa at du hadde ein skuffande fall på skulen, Dei sa at du vart frakta til sykehuset med ambulanse, så eg skunda meg til sykehuset. Far din var der òg. Du har sovna sidan du vart frakta hit. "Du har sovna lenge, men legen min sa: 'Det er ikkje noko å bekymra seg for no.'"
"Eg skjønar... og far min"...
"Han er allereie på jobb. Tanabata-dagen spelar ingen rolle for kontorarbeidarane".
"Kva er det? I dag er det Tanabata-dagen...?"
"Ja, det er den 7. juli. Onsdag den sjuande".
Då han såg på kalenderen som hang på rommet på sjukehuset, innsåg Ryosaku at han hadde drøymt lenge sidan han kollapset mandag.
(... Trass alt, desse triste andleta til Mieko-chan og lærar Suzuki var berre "illusjonar" som eg skapte i hovudet mitt. Eg meiner, er det ikkje sant? I dag... Er ikkje dette eit viktig jubileum for meg og Mieko? Eg er sikker på at ho føler seg betre og vil treffe meg.)
Ryosaku trudde det og såg seg omkring på sykehusrommet ein gong til.
Då la han merke til to blomsterdekorasjonar på nattbordet.
Den store og den vesle...båe var vakkert dekorerte med sesongblomster.
"... Mamma, kva med denne blomsten?"
"Aah, det er det. Eigentleg er det dagen etter at du vart innlagt på sykehus, med andre ord, i går, tirsdag, med dine klassekamerater, Yoshizawa, og eg trur han er ein kjekk fyrsteårsstudent. Du, ho la igjen denne blomsten som eit besøk på sykehuset for deg".
"Alle klassemedane mine?"
Ryosaku kunne ikkje tru det.
Bortsett frå den nye klasselæraren, Mr. Yoshizawa, hans eigne klassekameratar hata Ryosaku så mykje... og dei nye elevane i første klasse, som avgudsdyrka Ryosaku og kalla han "Skol lunsj storebror" berre under lunsjar. Han kunne ikkje tru at dei var så urolege om Ryosaku.
