Kapittel 24
Dagen før årets festival.
Det blei halde ein prøvekjøring for dei sjette klassen som forbereding til den eigentlege framføringa, som blei halde dagen etter.
Ryosaku gjekk inn i gymnastiksalen der seremonien skulle haldast for første gong på ei tid.
Sidan Mieko forsvann, har Ryosaku ikkje vore med på gymnasiet.
Dette er eit sted med dyre minner for Ryosaku og Mieko... Men sjølv under reisa for å finna minner med kjæresten sin, har Ryosaku gjort alle anstrengingar for å unngå dette staden.
Mieko skreiv ei melding til Ryosaku på Tanabata-dagen som var full av kjærleik og uaktsomhet...
Men når han prøver å hugsa om den papirstrimla, kan han ikkje anna enn å hugsa om det lille papiret som Mieko skreiv den siste meldinga si på.
... Det var det han tenkte på.
Det er ein enorm skilnad på to meldingar frå Mieko... og eit gap.
Ryosaku kunne ikkje stå ut med den harde kjensla av å oppleve begge ekstreme kjenslene på same tid: høgda av lykke og avgrunnen.
Difor har han nekta å delta i fysikkundervisinga, til og med i form av ein "observasjon", og frivilleg har informert klasselæraren sin om at han ikkje har det bra.
Ryosaku sin klasselærar, Mr. Kitano synte å vera klar over intensjonane hans og tvinga han ikkje til å delta i fysikkutdanninga, men i staden fortalde han det til Ryosaku, som ikkje hadde overgjeve nokon av leksene sine, nyleg. Lærar Kitano baud han å fullføra leksene sine i klasserommet.
Han var vanlegvis ein streng og vanskeleg lærar som ikkje viste kjenslene sine, men han var løynleg bekymret for Ryosaku og Mieko, og sjølv om han ikkje uttrykte det med ord, vakte han over dei med venlighet og stilt.
