Kapittel 9
Ved byrjinga av sommaren kunne han ikkje vente lenger.
Ho kjem ikkje til biblioteket av seg sjølv.
"Så har eg ikkje noko anna å gjera".
Han tok ei avgjørelse.
☆ ☆ ☆ ☆ ☆
Ein dag.
Ryosaku gjekk endeleg fram til den horisontale baren for å nærma seg ho.
Då han nærma seg området, vart Ryosaku meir og meir opprømt og nervøs for kvart skritt han tok.
"Å nei, ikkje sant. Hjartet mitt er i ferd med å sprekke".
Hender og begge beina til Ryosaku skjelva sterkt.
Dei nedre klassane ligg og leitar på den horisontale baren og snakkar, og dei løper og leikar med kvarandre, og dei bruker tida si på sin eigen måte.
Og jenta i spørsmålet... Ho hang opp og ned på ei av stolane, og ho gjekk ut og tilbake. Skjolet hennar er vendt opp og buksene er heilt avlate.
Ryosaku fekk ein meining og tala.
"Åh, eg har funne jordbærbukkar".
Ryosaku svara plutseleg til henne som viste fram trusker med jordbærmønster.
"Slik obskuren!"
Ho snurrar seg, ler og landar på jorda.
"Du ... du ser det!"
Ryosaku ler utan å meining og renn vekk.
Ho jagte etter han medan ho grinte på same tid.
"Kom hit!"
Som han flykta i sin galskap, han følde at han hadde allereie vore leidde av sin forferdelege spenning.
Ryosaku rømde bort til dansegulvet på vesttrappene til skolebygningen og såg ut av vinduet for å sjå skolegarden.
Ho ser opp med eit smil, og viftar med høgre knyttneve.
"Sjå på deg seinare, jordbærpussekvinne!"
Då Ryosaku ropa på han frå ovan, lo ho og peika på Ryosaku og sprang attende mot den horisontale baren.
Dette var Ryosaku og "venskapen" hennar.
