Kapittul 4
Hann hataði skúlan, sum nevndist Abacus.
Upprunaliga var tað ikki sjálvboðin, at hann fór í skúla, og av tí at skúlin var leygardagur og sunnudagur, fór næstan helvtin av hansara dýrabara frítíð til spillis.
Men honum dámdi sera væl umhvørvið uttanfyri skúlan.
Økið kring skúlan var sum ein leysur grundstykki, har børn spældu, og har vóru nógvir søtuhandlar, og har keypti og át Rjosaku ofta søtu.
Við einum lønarstigi á 1.000 yen um mánaðin, kundi hann ikki eta so nógv søtt hvørt vikuskifti, men bara at hyggja at ymiskum søttum og vatnpistlum og øðrum leiki, sum vóru at síggja í eini bíligari søttuhandli, var nokk til at føða sálina.
Aftan á skúlanum er ein miðdepil, og á teimum langu bekkjunum, sum eru settir har, sita børn, sum hava fingið sína "kvotu" av talgildum, og eta søtir, samstundis sum tey njóta sjónvarpssendingarnar, sum tey sóu í gjárkvøldið, og teirra yndis- og idol-sangarar.
Rjosaku, sum bert hevði loyvi at hyggja eftir undirvísingartiltøkum hjá NHK heima, fekk virðismiklar upplýsingar um idoler, hitsangir, trendy vørur og undirkulturar her.
Sjálvandi hevði hann ongar vinir, ikki eingir eldri og yngri næmingar, og sjálvt um hann vildi taka lut í samrøðuni, kundi hann ikki.
Tí dámdi honum væl at savna inn kunning við at vera saman við taluvegnum og lurta óbeinleiðis.
Rjosaku gekk varliga inn í smáu spælistøðini tvørtur um gøtuna frá súkkluhandlunum.
Tá vóru tey, sum gingu inn og út av spælistøðunum, at rokna sum "brotsmenn", og børn høvdu strangt forboð fyri at koma inn og út úr skúlunum.
Í veruleikanum var tað ein savningarstaður fyri illa uppførdir miðnáms- og miðnámsskúlanæmingar og vaksnar, sum sóu illgrunalig út, og inni í tí var fult av sigarettaroykki. Tað er ikki gott fyri undirvísingina.
Rjosaku gekk inn í handilin av forvitni, men tá ið hann kom inn í handilin, hataði hann seg sjálvan.
Hann hevði eisini andstygd fyri teimum "rasum", sum vóru har, og hann toldi ikki tað undarliga umhvørvið og klemmleikan í tí smala handlinum.
Hann var førur fyri at skilja kropsliga, at hetta ikki var tað staðið, hann átti at vera á, soleiðis sum skúlin segði.
Hann kom ikki inn her aftur.
