Kapittul 3
Rjosaku var ein drongur, sum fór nógv á wc.
Eg veit ikki, um tað er orsakað av hansara kropslagi, ella tí at hann ikki hevði trupulleikar við nýrunum, tí hann var ikki hjá lækna, men hann var eitt barn, sum pissaði nógv.
Sjálvt í undirvísingini fer hann altíð á wc í minsta lagi einaferð. Í fyrstani var lærarin ørkymlaður og irriteraður, men til seinast skilti hann Rjosaku og segði við floksfelagarnar: "Tað er likamið. Øll eiga at skilja tað".
So lærarin flutti setrið hjá Rjosaku heilt afturi í flokkinum, til eitt serligt setur beint við skíðidørið við inngongdina.
Við hesum kundi hann, tá ið hann hevði hug at pissa, fara á wc'ið í róligum leyti, uttan at forða fyri undirvísingini.
Sjálvt um tað var ein seturbroyting, var bert hansara setur fastur í hesi støðu.
Nógv vóru tey, sum ikki vóru nøgd við svarið hjá undirvísaranum.
Í undirvísingini vísti Rjosaku eina eitt sindur øðrvísi málburð og gerðir, so sum at siga: "Tað veit eg longu!" Hinvegin má tað hava verið ein andstygd móti læraranum, sum vísti skil, hóast flokkurin ofta varð avbrotin av tráanini eftir at pissa.
Men hann varð ikki "hræddur" ella "angraður".
Hann hevur nakað sum eina aura, sum ikki loyvir honum at gera tað, og tað kann vera tí, at hann føldi trýstið av "Tú mást ikki hugsa um meg", ella við øðrum orðum "Golgo 13".
Tá ið Rjosaku fer inn á skúla á sínum fjórða ári, fer hann at hava størri ávirkan á orð og gerðir.
Uttan nakra serstaka orsøk hevur hann eina sløðiliga, hugtakandi hugburð.
Hann visti væl, at hann ikki skuldi takast í álvara av øllum, men hansara veruligu kenslur, sum vóru duldar djúpt í hjarta hansara: "Eg vil veruliga hava onkran at taka sær av mær", komu kanska út í einari skeivari mynd.
Rjosaku varð tí meira og meira avbyrgdur frá teimum, sum vóru rundan um hann.
Eingin hevði umsorgan fyri honum longur, hvørki dreingir ella gentur.
