Caibidil 4
Bhí fuath aige ar an scoil abacus.
Ar dtús, ní raibh sé ag dul isteach sa scoil go deonach, agus ós rud é go raibh an scoil ar an Satharn agus ar an Domhnach, chaill sé beagnach leath dá laethanta saoire luachmhar.
Mar sin féin, is maith leis an timpeallacht lasmuigh den scoil go mór.
Bhí an limistéar timpeall na scoile cram cosúil le páirc folamh áit a raibh leanaí ag imirt, agus bhí go leor siopaí milseog in aice láimhe, agus Riosaku a cheannach go minic agus milseog ithe ann.
Le liúntas 1,000 yen in aghaidh na míosa, ní raibh sé in ann an oiread sin milseog a ithe gach seachtain, ach fiú amháin ag féachaint ar an éagsúlacht milseog agus gunnaí uisce agus bréagáin eile ar taispeáint i siopa milseog saor, bhí sé go leor chun a anam a chothú.
Is ionad pobail é cúl na scoile cram, agus ar na seasaimh fada a chuirtear suas ann, suíonn páistí a bhfuil a "cuóta" abacus críochnaithe acu agus itheann siad milseoga agus iad ag taitneamh a bhaint as na cláir teilifíse a d'fhéach siad ar an oíche roimhe sin agus a gcuid amhránaithe is fearr leo agus a gcuid amhránaithe idéal.
Ní raibh cead ag Riosaku ach cláir oideachais NHK a fheiceáil sa bhaile, fuair sé faisnéis luachmhar faoi ídhle, amhráin bhuailte, earraí trendy agus fochultúir anseo.
Ar ndóigh, ní raibh aon chairde aige, lena n-áirítear mac léinn sinsearacha agus juniors, agus fiú dá mbeadh sé ag iarraidh páirt a ghlacadh sa chomhrá, ní raibh sé in ann.
Mar sin bhí sé ag fáil faisnéise trí bheith timpeall ar an ngrúpa labhairt agus ag éisteacht go ciallmhar.
Tháinig Riosaku go cúramach isteach sna hairdíní beaga cluiche ar fud na sráide ó na siopaí siúcra.
Ag an am sin, meastar go raibh na daoine a bhí ag dul isteach agus ag imeacht ó árasanna cearrbhachais mar "dlinquents", agus bhí cosc láidir ar leanaí dul isteach agus amach as scoileanna.
Go deimhin, bhí sé ina áit chruinnithe do mhic léinn meánaoiseach agus ardscoile droch-iompar agus do dhaoine fásta amhrasach, agus bhí an taobh istigh líonta le deatach toitíní. bhí ceangailte freisin. Níl sé go maith le haghaidh oideachais.
Chuaigh Riosaku isteach sa siopa as fiosracht, ach nuair a chuaigh sé isteach sa siopa, bhí fuath aige dó féin.
Bhraith sé fuath freisin do na "réasanna" a bhí ann, agus ní raibh sé in ann seasamh leis an atmaisféar aisteach agus an stiffness sa siopa caol.
Bhí sé in ann a thuiscint go fisiciúil nach é seo an áit ba chóir dó a bheith, mar a dúirt an scoil.
Níor tháinig sé isteach anseo arís.
