Caibidil 2
Bhí Riosaku an leanbh amháin.
Ardaíodh le go leor grá ó a thuismitheoirí, bhí sé ina buachaill go hiomlán go maith, ach bhí sé féin beagán de leanbh eccentric.
Nuair a bhí sé san óstán, thug a thuismitheoirí treoirleabhar foghlama dó.
Ainmhithe, iasc, plandaí, an comhlacht daonna, an talamh agus spás... Clúdaíonn an tsraith réimsí na heolaíochta, na bitheolaíochta, agus an chomhshaoil, mar shampla tíreolaíocht agus stair na Seapáine.
Bhí aithne ag Riosaku ar leabhair do leanaí agus ar leabhair pictiúr ó bhí sé ina leanbh, agus thit sé i ngrá leis an leabhar pictiúr seo láithreach.
Go páirteach toisc go raibh cuimhne láidir aige le linn a óige, d'fhéach sé ar na rudaí seo ó lá go lá agus ghlac sé an t-eolas ina cheann go grámhar.
I ranganna bunscoile, nuair a chuirtear earraí a bhaineann leis na cineálacha eolais seo i ranganna eolaíochta nó staidéir shóisialta i láthair, bíonn sé bródúil agus deir sé, "Oide, tá a fhios agam cheana féin!" .
Ansin, bíonn siad thar a bheith diúltach a ligean do pháistí eile an t-eolas atá acu sa rang a chuimhneamh.
...is léiriú ar egoism.
Go nádúrtha, ní raibh sé aon chomhghleacaithe.
Le linn an ama scoir, dúnann sé é féin sa leabharlann, ag léamh go ciúin agus páistí eile ag imirt dodgeball agus cúl-agus-riail sa ghairdín scoile.
Bhí "oideas bailiúcháin" iomarcach aige freisin.
Bhain sé go cúramach le huirlisí Ultraman agus bréagáin gacha-gacha go dtí go raibh gach cineál aige.
Tá go leor páistí addicted a bhailiú stampaí agus model railroads ina óige, ach i gcás Riosaku, tá an bailiúchán a chur i gcrích le obsessive eagla.
An bhfuil rud mar "perfectionism" ann?
